Bence fotograf egitiminin en basit kismi teknik egitimi iken en zor kismi da kompozisyon egitimi. Yani gormeyi bicimlendirmek. Bu buyuk oranda kisinin sanatsal ve entellektuel birikimi ile alakali.
Ornek vermek gerekirse, bir portre fotografcisinin, teknik, isik vs gibi konular disinda modelinin guzel poz vermesini saglayabilmesi icin hangi vucut seklinin hangi pozisyonlarda nasil gozuktugunu biliyor olmasi lazim. Zayif bir modelin verecegi poz ile tombul bir modelin verecegi bir poz anatomik olarak ayni sonucu veremez. Dolayisiyla portre fotografcisinin, insan anatomisini iyi biliyor olmasi lazim. Bunu da sanat tarihindeki cok onemli eserleri inceleyerek elde edebilir, mesela unlu heykelleri, ya da unlu tablolari. (Tabii ki bu beceriyi, bilgi birikimini sadece bu sanat dallarindan alir demiyorum; vurgulamak istedigim nokta sanatin diger kollarinin fotografa cok buyuk etkisi oldugu.)
Ayni sey bir manzara fotografcisi icin de gecerli, stok fotografcisi icin de.. Mesela fotograf egitmlerinde isik ve isigin yonleri ve ozellikleri anlatilirken Caravaggio veya Vermeer gibi ressamlarin eserlerinden ornekler verilmesi cok normaldir.